ابوالعباس احمدبن محمد اِشبيلي معروف به ابن روميّه محدث، گياه‏شناس و داروشناس مسلمان در شهر اشبيليه، پايتخت مسلمانان در اندلس به دنيا آمد. پس از تحصيلات مقدماتي، از دانشمندان و محدثان بزرگ عصر خود، حديث فراگرفت و همزمان با تحصيل علوم ديني، به پژوهش در علم گياه‏شناسي نيز همّت گماشت. ابن‏روميّه علاوه بر مطالعه و شناخت ويژگي‏هاي گياهان و انجام سفرهاي تحقيقاتي در اين زمينه، كتاب‏هايي نيز تأليف كرد كه مقاله في تركيبِ الادويه و تفسير اسماءِ الادويةِ المفرده از آن جمله‏اند. وفات ابن روميّه در سال 637 ق در 76 سالگي واقع شد.